Niezbędnik współczesnej Kleopatry jest przeznaczony dla studentów kosmetologii oraz innych dziedzin związanych z medycyną, zwłaszcza estetyczną. Mogą z niego z korzyścią uczyć się również zainteresowani naukami o zdrowiu licealiści. Celem Niezbędnika jest udzielenie pomocy w stawaniu się biegłym użytkownikiem, a gdy przyjdzie taka potrzeba, też twórcą specjalistycznego języka związanego z medycyną. Autorka podręcznika chce stworzyć czytelnikowi okazję do intelektualnego rozwoju i dostarczyć pozytywnych emocji. Podręcznik umożliwia: - nabywanie umiejętności operowania łacińską terminologią medyczną, - poznawanie greckiej i łacińskiej etymologii terminów medycznych i ich struktury, co ułatwi ich rozumienie i zapamiętywanie (znajomość podstawowych przedrostków i rdzeni w znacznym stopniu ułatwi biegłe posługiwanie się nimi), - czytanie wybranych fragmentów dzieła Celsusa i innych tekstów literackich mogących wbudzić zainteresowanie kosmetologa (są tu też fragmenty po raz pierwszy tłumaczone na język polski), - poznawanie ciekawostek i sentencji pochodzących z samego serca europejskiej kultury. Niezbędnik składa się z trzech części. Początek to zapoznanie Czytelnika z dwoma językami klasycznymi: greką i łaciną. W części drugiej Czytelnik jest wprowadzany w świat etymologii terminów medycznych. Trzecia część Niezbędnika jest jak deser - to zbiór starożytnych tekstów związanych z kosmetologią i kilka ciekawostek. Na końcu umieszczone są słowniki: łacińsko-polski i grecko-polski, w których znajdują się użyte w książce wyrazy, oraz bibliografia. Mają one ułatwić Czytelnikom przyswojenie materiału. Do kreatywnej recepcji osiągnięć starożytnych mistrzów zachęca zamieszczona w podręczniku inspirowana nimi twórczość studentek kosmetologii.

Książka przedstawa prozę i filmy Tadeusza Konwickiego przede wszystkim z okresu od połowy lat 40. do początku lat 70. Skupia się na płaszczyźnie egzystencjalnej utworów: pokazuje sposoby ujmowania przez pisarza i reżysera problematyki miłości oraz śmierci, a także formułowaną przez Konwickiego autoironiczną refleksję na temat uprawiania twórczości. Szczegółowej analizie poddane zostają między innymi Zaduszki, Sennik współczesny, Salto i Wniebowstąpienie.